କବି ଉଡୁଅଛି
କବୀର ରାଇଜେ
💐💐💐💐💐💐💐💐💐💐💐💐💐💐💐
ସିଏ ନୁହେଁ କବି
ସେ ନୁହେଁ କବିତା
ପ୍ରୀତି ପ୍ରଣୟର
ଅଲିଭା ସଳିତା
ଜଳି ଜଳି ଯାହା
କେବେତ ଲିଭେନି
ହେଲେ ହେଉ ସିଏ
ଅଲୋଡା ସବିତା !
ଜୀବନ ହଜିଛି
ଯାତନା ନଗରେ
ଯଉବନ ବନ୍ଧା
ଯଉଘରେ ଧୀରେ
କିଏସେ ପାରିବ
କେଉଁ ପରି କଳି
ଯେବେ ଧୁଏ ଦୁଃଖ
ତା'ନୟନ ନୀରେ ।
ବିଳପି ବିଳପି
ପରାଣ ଉଠିଲେ
ବିଜନ ବେଳାର
ପକ୍ଷୀଟିଏ ପରି
କିପରି ବୁଝିବ
ଅତୀତରୁ ଖିଏ
ଯାହା ଧରି ସିଏ
ପାରି ନାହିଁ ଧରି ।
ଅତୀତ ହଜିଛି
ଅତୀତ ଦୁଆରେ
ପ୍ରୀତିର ବନ୍ଧନେ
ପ୍ରଣୟିନୀ ଛନ୍ଦା
କବି ଉଡୁଅଛି
କବୀର ରାଇଜେ
କବିତା କି ପଡେ
ତା'ହୃଦୟେ ବନ୍ଧା !
No comments:
Post a Comment